เทคนิคการออกเดทรังของตัวต่อ เว็บสล็อต แนะนำอายุขั้นต่ำ 16,000 ปี ภายในถ้ำขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในภูมิภาค Kimberley อันห่างไกลทางตะวันตกเฉียงเหนือของออสเตรเลีย มีผู้วาดภาพรูปร่างคล้ายแยมยาวบนเพดานอย่างน้อย 16,000 ปีก่อน งานวิจัยใหม่ระบุ การสร้างสรรค์ในถ้ำที่ไม่มีชื่อเมื่อนานมาแล้วนั้นเพิ่มเชื้อเพลิงให้กับข้อโต้แย้งที่ว่าศิลปะร็อคในออสเตรเลียย้อนกลับไปก่อนหน้านี้กับผู้อยู่อาศัยกลุ่มแรกของทวีปนี้ นักวิจัยโต้แย้ง
นักโบราณคดี จูน รอส จากมหาวิทยาลัยนิวอิงแลนด์ ในเมืองอาร์มิเดล
ประเทศออสเตรเลีย และคณะ ค้นพบว่าการค้นพบนี้ร่วมกับภาพวาดและภาพวาดจำนวนเล็กน้อยจาก Down Under ที่มีอายุใกล้เคียงกันหรือก่อนหน้านั้น นักวิทยาศาสตร์บางคนตั้งคำถามถึงความถูกต้องของวันที่เหล่านี้ แต่งานชิ้นใหม่นี้ ทีมงานของ Ross ยืนยันว่า ได้ให้แรงสนับสนุนที่สำคัญต่อรายงานที่มีการโต้แย้งกันก่อนหน้านี้ว่าชิ้นหนึ่งของศิลปะร็อค Kimberley ที่วาดภาพร่างมนุษย์ที่วาดบนลายฉลุที่มือมีอายุอย่างน้อยเมื่อประมาณ 16,400 ปีก่อน
กลุ่มของ Ross ยังได้รับการประมาณอายุขั้นต่ำตั้งแต่ประมาณ 5,100 ถึง 530 ปีสำหรับงานศิลปะร็อค Kimberley อีกเก้าชิ้นนักวิจัยรายงานวันที่ 31 สิงหาคมในPLOS ONE
ผู้คนมาถึงออสเตรเลียครั้งแรกเมื่อประมาณ 50,000 ปีที่แล้ว ( SN: 3/15/03, p. 173 ) นักวิจัยโดยทั่วไปถือว่าอาณานิคมของทวีปนำประเพณีศิลปะร็อคมาจากเอเชีย ตัวอย่างเช่น ในถ้ำยารันดาทางตะวันออกเฉียงใต้ของออสเตรเลีย รอยกรงเล็บของกระเป๋าหน้าท้องที่ตายไปเมื่อประมาณ 50,000 ปีที่แล้วปรากฏบนรอยนิ้วมือของมนุษย์ที่มีสีคล้ำ Robert Bednarik นักวิชาการอิสระและผู้มีอำนาจด้านศิลปะร็อคที่เรียนรู้ด้วยตนเองใน Caulfield South กล่าว , ออสเตรเลีย. แต่เป็นการยากที่จะนัดพบงานศิลปะดังกล่าวอย่างแม่นยำ
ทีมงานของ Ross เช่นเดียวกับนักวิจัยที่ลงวันที่รูปร่างเหมือนมนุษย์ มุ่งเน้นไปที่การหาคู่ของเม็ดทรายที่พบในรังของตัวต่อโคลนที่แมลงสร้างขึ้นบนผนังถ้ำและเพดาน ครอบคลุมบางส่วนของภาพวาดทางศิลปะ ในที่สุดรังที่รอดตายกลายเป็นฟอสซิล การแผ่รังสีที่เกิดจากแสงจากเม็ดทรายในห้องทดลองทำให้สามารถคำนวณเวลาได้ตั้งแต่เมล็ดแต่ละเม็ดถูกแสงแดดครั้งสุดท้าย โดยระบุอายุขั้นต่ำสำหรับภาพวาดที่อยู่ใต้รัง
ศิลปะร็อค Kimberley สี่ชิ้น – แต่ไม่ใช่ภาพวาดอายุ 16,000 ปีที่เสนอ – ยังให้ผลวันที่เรดิโอคาร์บอนจากเศษรังที่รอดตายและขี้ผึ้งที่ติดอยู่กับภาพวาด
หากไม่มีการยืนยันวันที่ของเรดิโอคาร์บอน การประมาณอายุขั้นต่ำใหม่คือ 16,000 ปีสำหรับภาพวาด Kimberley ที่มีลักษณะคล้ายแยมนั้นจะเป็นแบบชั่วคราว Bednarik กล่าว แต่ระยะเวลาไม่อยู่นอกขอบเขต แร่ที่ปกคลุมบางส่วนที่หุ้มลายฉลุที่มือในถ้ำอินโดนีเซียที่มีอายุเกือบ 40,000 ปี ( SN: 11/15/14, p. 6 ) แม้ว่าจะยังไม่มีอินทผลัมเรดิโอคาร์บอนในทำนองเดียวกัน และนักวิจัยทราบมาเป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วว่ารอยหยักบนผนังถ้ำ Koonalda ทางตอนใต้ของออสเตรเลีย ซึ่งทำด้วยนิ้วคนเคลือบสีจะต้องมีอายุมากกว่า 15,000 ปี Bednarik กล่าว กำแพงที่ทำเครื่องหมายไว้ในถ้ำ Koonalda ไม่สามารถเข้าถึงได้หลังจากนั้น
เมื่อเชื้อก่อโรค จุลินทรีย์สามารถทำให้เกิดพิษที่ทำลายลำไส้ได้
นอกจากนี้ยังมีความเสี่ยงที่เมื่อแบคทีเรียปะปนกันบนเขียงหรือในทางเดินอาหารของร้านอาหาร แม้แต่แบคทีเรียที่ไม่เป็นพิษเป็นภัยที่ดื้อต่อยาก็สามารถแบ่งปันยีนต้านทานของพวกมันกับจุลินทรีย์ที่อันตรายกว่าได้ ต่อมา การติดเชื้อที่เกิดจากจุลินทรีย์ที่ดัดแปลงอาจพิสูจน์ได้ว่ารักษาไม่ได้
แบคทีเรียสามารถพัฒนาการดื้อยาในสิ่งแวดล้อม ในโรงพยาบาล และแม้แต่ในผู้ที่รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ อย่างไรก็ตาม การเลี้ยงสัตว์มีบทบาทใหญ่อย่างไม่สมส่วน เบิร์ก เอ. คันฮา หัวหน้าแผนกโรคติดเชื้อที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยวินธรอปในมินีโอลา รัฐนิวยอร์ก กล่าว
“ปริมาณยาปฏิชีวนะที่ใช้ในอาหารสัตว์เท่ากับหรือเกินกว่าที่ใช้รักษาอาการติดเชื้อในมนุษย์” เขากล่าวในหนังสือมีดหมอ28 เมษายน ยิ่งไปกว่านั้น เขายังบอกกับScience Newsว่า “ยาปฏิชีวนะหลายชนิดที่ใช้เสริมอาหารสัตว์มักเป็นยาปฏิชีวนะที่กระตุ้นให้เกิดการดื้อยาได้มากที่สุด”
หากปศุสัตว์พัฒนาแบคทีเรียที่ดื้อยา (SN: 7/18/98, p. 39: http://www.sciencenews.org/pages/sn_arc98/7_18_98/fob7.htm) แมลงอาจทำให้เนื้อหรืออาหารที่สัมผัสกับสัตว์เสียได้ ‘ เสีย Cunha กล่าว
รายงานหลายฉบับในออร์ลันโดรวมบัญชีเกี่ยวกับอาหารปนเปื้อนดังกล่าว ตัวอย่างเช่น Michael Teuber จากสถาบันวิจัยแห่งสหพันธรัฐสวิสในซูริกแยกEnterococcus faecalisออกจาก salamis ซึ่งหมักและทำมาจากเนื้อดิบ แบคทีเรียที่ไม่เป็นอันตรายตามปกติ ซึ่งทำหน้าที่เป็นตัวบ่งชี้การปนเปื้อนในอุจจาระ สามารถทนต่อยาปฏิชีวนะทั่วไป 5 ชนิด ได้แก่ คลอแรมเฟนิคอล อีรีโทรมัยซิน สเตรปโตมัยซิน สเตรปโตทริซิน และกานามัยซิน
ในการทดสอบในห้องปฏิบัติการ ทอยเบอร์ฟักไข่เชื้ออี. อุจจาระด้วย “แมลงที่ไม่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด” อื่นๆ เช่น แลคโตคอคคัส และ ลิสเตอ เรีย เขารายงาน แบคทีเรียของซาลามิสได้บริจาคยีนต้านทานของพวกมันให้คนอื่นๆ เอนเทอโรคอคคัสนำยีนเหล่านี้ไปอยู่บนพลาสมิดตัวใดตัวหนึ่งซึ่งเป็นแถบ DNA ทรงกลมที่แบคทีเรียจำนวนมากแลกเปลี่ยนกันอย่างอิสระ
เมื่อกลุ่มของทอยเบอร์ตรวจดูซาลามี่แบบเสิร์ฟเดี่ยวในสหรัฐอเมริกา ก็ไม่พบแบคทีเรีย ทอยเบอร์กล่าว ความแตกต่างก็คือ ซาลามีน้อยเหล่านี้ผ่านการฆ่าเชื้อในระหว่างการผลิต เว็บสล็อต
