กลุ่มสามกลุ่มต่อสู้กันเกี่ยวกับความหมายของการติดตั้งเมาส์วิจัย
ในปี 2011 กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ ” เปลี่ยนหนูให้เป็นเกย์ ” ปัญหาเดียวคือพวกเขาไม่ได้ สล็อตเครดิตฟรี Yi Rao และเพื่อนร่วมงานที่มหาวิทยาลัยปักกิ่งในกรุงปักกิ่ง ประเทศจีน แสดงให้เห็นว่าหนูตัวผู้จะขี่หนูทั้งตัวผู้และตัวเมียอย่างร่าเริง ตราบใดที่สมองของพวกมันยังขาดสารส่งสารเคมีตัวเดียว: เซโรโทนิน กระดาษที่ตีพิมพ์ในNatureได้รับรายงานข่าวจากสื่อมากมาย ขณะนี้ กลุ่มวิจัยอีกสองกลุ่มรายงานการค้นพบที่ดูเหมือนตรงกันข้าม: หนูเพศผู้ที่ไม่มีเซโรโทนินในสมองยังคงชอบหนูเพศเมียมากกว่าตัวผู้ นักวิจัยยืนยันว่าเซโรโทนินเป็นเรื่องเกี่ยวกับการสื่อสารทางสังคมและพฤติกรรมหุนหันพลันแล่น ไม่ใช่เรื่องเพศ
พฤติกรรมที่แยกจากกัน การตั้งค่าทางเพศในหนูไม่ได้เกี่ยวกับ “การเปลี่ยนหนูให้เป็นเกย์” มันไม่เคยมี แต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับบทบาทของสารเคมีตัวเดียวในพฤติกรรมของสัตว์ และมันเกี่ยวกับความหมายจริงๆ ของพฤติกรรมเหล่านั้น
Serotonin ทำหน้าที่เป็นผู้ส่งสารระหว่างเซลล์ มันมีบทบาทสำคัญในอารมณ์ ยาที่เกี่ยวข้องกับเซโรโทนินใช้รักษาอาการไมเกรนบางรูปแบบ และแน่นอน เซโรโทนินมีบทบาทในผลประสาทหลอนของยาเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจ เช่น ยาหลอนประสาท ดังนั้นเมื่อกลุ่มมหาวิทยาลัยปักกิ่งเริ่มแสดงบทบาทของเซโรโทนินในเรื่องรสนิยมทางเพศ พวกเขาโจมตีมันจากหลายมุม พวกเขาใช้หนูที่ได้รับการดัดแปลงพันธุกรรมให้ขาดเซลล์สมองที่มักจะผลิตเซโรโทนิน พวกเขาใช้สารเคมีเพื่อกำจัดเซโรโทนินในสมองของหนูปกติ และพวกเขาได้สร้างหนูอีกสายพันธุ์หนึ่งที่ไม่มีเอ็นไซม์ที่สร้างเซโรโทนินในสมอง
นักวิจัยเห็นผลลัพธ์เดียวกันในสัตว์ทั้งสามชุด หนูตัวผู้ที่ไม่มี serotonin หรือต่ำในสมองเข้าหาตัวผู้และตัวเมียด้วยความกระตือรือร้นที่เท่าเทียมกัน สองปีต่อมากลุ่มเราเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า โดยใช้วิธีการเกือบเดียวกัน พวกเขาแสดงให้เห็นว่าหนูเพศเมียที่ขาดเซโรโทนินในสมองจะเข้าไปจับกับตัวเมียตัวอื่น และจะยอมรับการติดตัวผู้ด้วยพวกเขารายงานใน รายงานการประชุม ของNational Academy of Sciences
นี่ไม่ใช่การสร้างหนูเกย์ แต่สำหรับหนูเพศผู้ที่ขาดเซโรโทนิน เพศของหนูอีกตัวก็ไม่สำคัญอีกต่อไป แต่มันง่ายขนาดนั้นจริงหรือ? ในแง่ทั่วไป การเพิ่มเซโรโทนินในสมองทำให้เกิดผลข้างเคียงบางอย่างที่เห็นได้จากยากล่อมประสาทที่มีเซโรโทนินในมนุษย์ ซึ่งรวมถึงความใคร่ที่ลดลงและการยับยั้งการหลั่ง ในทางตรงกันข้าม การลดลง อย่างมาก ของเซโรโทนินนั้นสัมพันธ์กับสัตว์ที่มีการเพิ่มจำนวนขึ้น การกำจัดเซโรโทนินออกจากสมองเป็นการลบความพึงพอใจทางเพศหรือไม่? ความใคร่เพิ่มขึ้น? อื่น ๆ อีก? เซโรโทนินมีบทบาทในพฤติกรรมและสภาวะอื่นๆ มากมาย รวมถึงการรุกราน การให้อาหาร การควบคุมแรงกระตุ้น และอื่นๆ
นักวิทยาศาสตร์คนอื่นๆ
ตัดสินใจค้นหาด้วยตัวเอง Mariana Angoa-Pérez นักประสาทชีววิทยาระดับโมเลกุลที่โรงเรียนแพทย์ Wayne State University ในดีทรอยต์ ได้สร้างเมาส์ที่น่าพิศวงในแบบของเธอเองซึ่งกลุ่ม Rao ใช้ ลบ หรือทำให้เอ็นไซม์ที่สร้างเซโรโทนินในสมองแตก แต่หนูเพศผู้ของเธอแสดงความพึงพอใจอย่างชัดเจนต่อปัสสาวะเพศเมียและหนูเพศเมีย ไม่ใช่การขาดความชอบทางเพศที่เห็นในการทดลองของกลุ่มเรา
“เซโรโทนินมีความเกี่ยวข้องกับการมีเซ็กส์มากเกินไปหรือผิดเพศ แต่นั่นต่างจากความชอบทางเพศ” แองโกอา-เปเรซกล่าว “มีตัวรับและพื้นที่สมองมากมาย ไม่ใช่ปัญหาขาวดำ”
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Angoa-Pérez และผู้ร่วมงานของเธอ Donald Kuhn ซึ่งอยู่ที่ Wayne State เช่นกัน สังเกตว่าพฤติกรรมที่เพิ่มขึ้นอาจเป็นสัญญาณของการรุกรานและการครอบงำระหว่างหนูตัวผู้ “พฤติกรรมใดๆ ที่เราเห็นเกี่ยวกับเพศนั้นเกี่ยวข้องกับการรุกราน” คุห์นอธิบาย เขาบอกว่าการทดลองของพวกเขาได้แสดงให้เห็นว่าหนูที่มีเซโรโทนินต่ำนั้นหุนหันพลันแล่นและก้าวร้าวมาก “พวกมันควบคุมตัวเองไม่ได้” พวกมันออกสำรวจสภาพแวดล้อมใหม่ๆ อย่างหุนหันพลันแล่น ทดลองอาหารใหม่ๆ ด้วยความเต็มใจ (บางอย่างที่หนูธรรมดามักขี้อายมาก) และแน่นอนว่าเต็มใจโจมตีเพื่อนร่วมกรงใหม่ Kuhn และ Angoa-Pérez ได้เผยแพร่ผลการวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศ 23 กุมภาพันธ์ในPLOS ONE
ขณะนี้การศึกษาอื่นยืนยันการค้นพบของ Angoa-Pérezและ Kuhn Daniel Beis และเพื่อนร่วมงานที่ Max-Delbrück Center for Molecular Medicine ในกรุงเบอร์ลิน ได้เพาะพันธุ์หนูที่น่าพิศวงของเอนไซม์ serotonin ในเวอร์ชันของตัวเอง เช่นเดียวกับในการศึกษาของอีกกลุ่มหนึ่ง เพศผู้ที่น่าพิศวงชอบหนูเพศเมียและก้าวร้าวมากเกินไปต่อทุกสิ่งทุกอย่าง Beis สรุปว่าการลด serotonin ในสมองทำให้เกิดความบกพร่องทางสังคมไม่ใช่พฤติกรรมทางเพศ “ฉันไม่ชอบที่จะบอกว่าเซโรโทนินมีหน้าที่เพียงหน้าที่เดียว แต่มันคือการปรับเปลี่ยนระบบ” เขากล่าว “เรื่องราวไม่สามารถบอกได้ง่ายเหมือนในบางครั้ง” Beis และเพื่อนร่วมงานของเขาได้ตีพิมพ์ ผลการวิจัยของพวกเขาใน วัน ที่ 25 มีนาคมในBiology Letters
Rao ผู้เขียนหลักของการศึกษาในปี 2011 มีความมั่นใจอย่างเต็มที่ในผลลัพธ์จากห้องปฏิบัติการของเขาที่แสดงให้เห็นว่าเซโรโทนินในสมองควบคุมความต้องการทางเพศ เขากล่าวว่าความแตกต่างในการค้นพบนี้น่าจะเป็นผลมาจากวิธีการทดสอบที่แตกต่างกัน “นักเรียนสามคน [ของฉัน] ได้ทำการทดลองเหล่านี้ก่อนที่เราจะมั่นใจในผลลัพธ์” เขาเขียนในอีเมล “นอกจากนี้ กระดาษ [Beis] ไม่ได้ใช้วิธีการมาตรฐานที่เราและผู้อื่นใช้เพื่อทำการทดลองที่ถูกต้อง พวกเขาควรจะอธิบายว่าวิธีการของเราผิดหรือพวกเขา [ควร] ทำซ้ำสิ่งที่เราทำมากกว่าที่จะทำการทดลองด้วยวิธีการและการวิเคราะห์ที่แตกต่างกัน” สล็อตเครดิตฟรี
